O ovo de Marcos
- Quen raio me mandou a min aceptar este traballo?- Refunfuñou mentres camiñaba só e semidesnudo por unha zoa dunar desértica. Entre as súas mans parecía soster a luz de Cristo. E á vista, era un simple ovo. Versión en español E l quería auto-enganarse -De gaivota- dicíase -Este ovo é de gaivota- Aínda que o tamaño menor a un ovo de calquera galiña, desmentíallo. Así que volvía a dicir para sí -De gorrión. Este ovo é dun gorrión- E a cor branca nuclear do ovo, tamén llo desmentía. Todo empezou aquela tarde fría de sábado cando soou o teléfono. Alén da liña estaba a seu xefazo, para convidalo a unha copa nunha desas terrazas no tellado que están tan de moda en Madrid. Marcos, que así se chamaba este bo home que agora erraba semidesnudo, sospeitaba naquel momento que o seu gran xefe quería pedirlle algo. Algo importante, está claro. Tan importante como trasladarse a traballar a Oriente Medio nun p...