A Cidade do Amor

Dende nova tiña medo a empreñar. Realmente non era un medo a quedarme embarazada senon un medo a sentirme sola no embarazo. Incluso máis alá, era un medo a ser abandonada por estar embarazada.   Versión en español Crin que ese medo fora transmitido polos meus pais. Crino erroneamente durante varios anos. Estaba errada. Nunca me transmitiron tal. Diso deime conta anos máis tarde. Mais a orixe dese medo non é o importante. Para min o importante é a experiencia vivida. A necesidade de liberarme dese medo, desa dor. E a expectativa de me liberar desa dor ao ir premendo nas teclas do teclado deste ordenador. Sexa polo que fora, polo paso dos anos, pola independencia económica, polas relación sentimentais máis sás e seguras, ese medo desapareceu. A lo menos iso foi o que eu pensei antes de cumprir os 29 anos.  Pero a realidade apareceu por sorpresa. Daquela xa tiña superados os 30 anos. De feito, os dous, a miña parella e mais eu, superáramos había xa un tempo os ...

Quen ten un amigo ten un tesouro . Un mantra que se repite. E sobre o que falei no post “ Compartir tempo cos amigos ” Para mín os amigos son esas persoas que nos eliximos mutuamente para compartir a vida, ou polo menos, parte dela. Este concepto que teño eu da amizade, dista do concepto da amizade que teñen outras persoas. Incluso amigos meus teñen un concepto diferente da amizade. Versión en español Cos amigos eu comparto risas e choros, sorrisos e lágrimas. Gústame ver cómo contan comigo, non só para tomar unha caña nun chiringo vendo o solpor no verán senon tamén para confiarme unha decisión importante ou emociòn sentida nun día escuro de inverno. Dende pequena escoitei moitas metáforas relacionadas coa amizade - regar a pranta para que esté bonita, - botar unha achiña ao lume para que se manteña a chama… E agora, xa pasados os 30, non quero metáforas. Dìgoo claramente: Manter unha boa amizade require confianza e tempo. Confianza. A confianza é a ...