19. Falar cun profesional

-
“Falar cun loqueiro!, de ningún xeito!”.... esto é o que eu imaxino que lles pasará pola testa a algunhas persoas que corren despavoridas cando lles recomendan porse nas mans dun profesional para tratar de mellorar as súas reaccións emocionais e ao fin e ao cabo de sentirse mellor. Pois ben, falar cun profesional, ben psicóloga ben couch, é para min un paso importante para superar con éxito unha separaciónsentimental.

Os psicólogos e os couch son, en palabras do meu pai, os curas do s.XXI pois a eles acudimos a contar os nosos problemas porque nos escoitan. A confesión moderna. 



Poderíamos pensar que falar cos nosos amigos é suficiente, e aproveito para lembrar a importancia de “Compartir tempo cos amigos” coma un dos pasos para recuperase dunha ruptura en tempo exprés. Sen embargo, eu non comparto a opinión de que só as conversas cos amigos son suficientes e non a comparto por 2 motivos:

1.- Os nosos amigos están vinculados a nós e dun xeito ou doutro a esa relación de parella que se rompeu-. Vamos, que non son independentes!

2.- Nin os nosos amigos nin nós nacemos aprendidos e na escola non nos deron clases sobre os recursos e ferramentas para a xestión das accións e das emocións. Así que necesitamos falar con alquén que nos poida ofrecer eses recursos e ferramentas para ser conscientes do que queremos, do que nos está a pasar, do que estamos a sentir, de cómo podemos mellorar o noso estado de ánimo e de cómo podemos avanzar na vida.

Cando nos sentimos desbordados por unha situación ou polas nosas emocións, ¿por qué non acudir a un profesional?

Profesionais que teñen a formación e a independencia necesarias para acompañarnos no proceso de duelo e ensinarnos as ferramentas que precisamos para mellorar. Profesionais que escoitándonos e falando con nós, acompáñannos para remontar o bache da ruptura e para crecer aínda máis como boas persoas.

Non tódalas persoas teñen a sorte de contar cun grupo de profesionais como os que eu conto ao meu redor. E gustaríame aproveitar esta publicación para agradecerlle a súa adicación comigo. Graciñas.

Din que Roma ben vale unha misa, e eu digo que recuperase dunha ruptura ben vale unhas sesións de terapia.

Se che gustou esta publicación, podes compartila con quen creas lle pode resultar de interese.

Vémonos no seguinte paso, no seguinte post.

Versión en español

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

10. ¿Manter a amizade tras unha ruptura?

-
Imaxe
Este post non o tiña previsto, pero surxiu ao ver as reaccións do post anterior sobre a “ Comunicación cero ”. Este post non é como os demáis. Este post é unha reflexión en alto, mais ben, unha reflexión escrita . Foron varias as persoas que me contactaron para falar sobre o feito de manter a amizade tras unha ruptura . E vin 2 bandos ben diferenciados, - Por unha banda, aqueles, e deixame dicir que a minoria, que defendían que era bo e posible  manter a amizade despois dunha separación e - Por outra banda, aqueles  que, coma min, pensamos que manter a amizade xusto despois dunha ruptura é unha utopí a. Unha moi boa amiga tamén me chamou para dicirme que, se ben a Comunicación Cero era necesaria, tamén era triste non manter ningún tipo de comunicación cunha persoa coa que compartiramos parte da nosa vida e á que tanto quixéramos. O que eu penso que é triste é dicir que se mantén a amizade xusto despois dunha separación. E opino isto, porque ou ben non se va...
Ler máis

Quen se deita con nenos, levántase mollado

-
Imaxe
Cousas de consulta.  Hai un refrán popular que di que quen se deita con nenos, levántase mollado Versión en español   Non sabes como pero un día pasa, e levantácheste mollado. Ti xa hai anos que deixaches de mollar a cama, isto é, de facer pis por ti. Entón pensas en que non te deitaches cun neno. E estás no certo, non te deitaches cun neno senón cun adulto con enuresis nocturna. Entendámonos, cun adulto menor de 48 anos, por exemplo, e non cun adulto maior de 84. ¿E de onde vén esa emisión involuntaria de orinar en adultos?  De nenos que non sentiron todo o apoio dos seus pais.  Resposta do urólogo ao acompañante do paciente, mentres este esperaba polos resultados, e polo paciente.  Que de cousas se aprenden nunha sala de espera dunha clínica calquera nun pobo calquera. Cousas de consulta.
Ler máis

7. Chorar, rir e sorrir

-
Apiques de rematar esta fría estación de inverno, sinto máis forzas para continuar a escribir sobre o amor, o desamor e cómo afrontar as rupturas. Será que a primavera chama á porta? Nos días posteriores a unha ruptura podemos sentir ganas de chorar – sempre e cando non choráramos ríos e mares antes da separación e teñamos o dique xa seco;)-. Se sintes ganas de chorar, faino, exprésao, libérate,  o choro é liberado r. E moito  máis liberardor é rir despois de chorar . O  sorriso  moviliza multitude de músculos faciais e é un xesto poderosísimo.  Qué é o que non se consigue cun sorriso? E a risa moviliza multitude de músculos en xeral. Tanto o sorriso como a risa cambian a emoción, transfórmana. Sorrir.- Así que se se nos “esqueceu cómo sorrir”, se nos custa  sorrir  ou se non somos capaces de facelo, lembremos o  exercicio de SORRIR . Descoida, ninguén nos vai sacar unha foto, e incluso pode ser un sorriso forzado, o importan...
Ler máis