¿E dixémoslle nós iso mesmo a outras persoas? "¡Quero coñecerte máis!" ou, no mesmo instante de coñecelas fixemos conxeturas dende o noso EGO dando por suposto cómo podían ser pola apariencia física, polas súas roupas, posición profesional, pola nosa confianza ou desconfianza no outro baseada en experiencias previas, etc.
As veces non o dicimos con palabras máis sí con feitos: ¿apetéceche tomar un café, imos dar un paseo pola praia? E son esos momentos de atención que o outro che regala que che están dicindo: "aprecio a tua compañía, quero coñecerte máis e compartir outros momentos futuros xuntos"
Comunicarnos cos feitos ten, dende logo, maior impronta que un conxunto de simples palabras. Interesante a túa opinión sobre as conxeturas iniciais que crea a nosa mente. Concordo.
Este post non o tiña previsto, pero surxiu ao ver as reaccións do post anterior sobre a “ Comunicación cero ”. Este post non é como os demáis. Este post é unha reflexión en alto, mais ben, unha reflexión escrita . Foron varias as persoas que me contactaron para falar sobre o feito de manter a amizade tras unha ruptura . E vin 2 bandos ben diferenciados, - Por unha banda, aqueles, e deixame dicir que a minoria, que defendían que era bo e posible manter a amizade despois dunha separación e - Por outra banda, aqueles que, coma min, pensamos que manter a amizade xusto despois dunha ruptura é unha utopí a. Unha moi boa amiga tamén me chamou para dicirme que, se ben a Comunicación Cero era necesaria, tamén era triste non manter ningún tipo de comunicación cunha persoa coa que compartiramos parte da nosa vida e á que tanto quixéramos. O que eu penso que é triste é dicir que se mantén a amizade xusto despois dunha separación. E opino isto, porque ou ben non se va...
Cousas de consulta. Hai un refrán popular que di que quen se deita con nenos, levántase mollado Versión en español Non sabes como pero un día pasa, e levantácheste mollado. Ti xa hai anos que deixaches de mollar a cama, isto é, de facer pis por ti. Entón pensas en que non te deitaches cun neno. E estás no certo, non te deitaches cun neno senón cun adulto con enuresis nocturna. Entendámonos, cun adulto menor de 48 anos, por exemplo, e non cun adulto maior de 84. ¿E de onde vén esa emisión involuntaria de orinar en adultos? De nenos que non sentiron todo o apoio dos seus pais. Resposta do urólogo ao acompañante do paciente, mentres este esperaba polos resultados, e polo paciente. Que de cousas se aprenden nunha sala de espera dunha clínica calquera nun pobo calquera. Cousas de consulta.
Apiques de rematar esta fría estación de inverno, sinto máis forzas para continuar a escribir sobre o amor, o desamor e cómo afrontar as rupturas. Será que a primavera chama á porta? Nos días posteriores a unha ruptura podemos sentir ganas de chorar – sempre e cando non choráramos ríos e mares antes da separación e teñamos o dique xa seco;)-. Se sintes ganas de chorar, faino, exprésao, libérate, o choro é liberado r. E moito máis liberardor é rir despois de chorar . O sorriso moviliza multitude de músculos faciais e é un xesto poderosísimo. Qué é o que non se consigue cun sorriso? E a risa moviliza multitude de músculos en xeral. Tanto o sorriso como a risa cambian a emoción, transfórmana. Sorrir.- Así que se se nos “esqueceu cómo sorrir”, se nos custa sorrir ou se non somos capaces de facelo, lembremos o exercicio de SORRIR . Descoida, ninguén nos vai sacar unha foto, e incluso pode ser un sorriso forzado, o importan...
¿E dixémoslle nós iso mesmo a outras persoas? "¡Quero coñecerte máis!" ou, no mesmo instante de coñecelas fixemos conxeturas dende o noso EGO dando por suposto cómo podían ser pola apariencia física, polas súas roupas, posición profesional, pola nosa confianza ou desconfianza no outro baseada en experiencias previas, etc.
ResponderEliminarAs veces non o dicimos con palabras máis sí con feitos: ¿apetéceche tomar un café, imos dar un paseo pola praia? E son esos momentos de atención que o outro che regala que che están dicindo: "aprecio a tua compañía, quero coñecerte máis e compartir outros momentos futuros xuntos"
Comunicarnos cos feitos ten, dende logo, maior impronta que un conxunto de simples palabras.
EliminarInteresante a túa opinión sobre as conxeturas iniciais que crea a nosa mente. Concordo.
Todo é moito mellor con amor, Educando con Amor.