Benvida á vida

Por fin ía coñecela. 

Ás 2 da tarde divisei a Ría da Coruña, e ao fondo, á dereita, a casa da miña irmá. 

Chamei á porta, entrei e coñecín á miña primeira sobriña, Sofía.  

5 horas antes subírame a un coche, e conducín polas terras anchas de Castilla, subín ao Cebreiro e serpenteei as estradas galegas. 

Estaba feliz. Benvida, Sofía




Comentarios

Publicacións populares deste blog

10. ¿Manter a amizade tras unha ruptura?

Quen se deita con nenos, levántase mollado

7. Chorar, rir e sorrir