11. Din que un clavo saca a outro clavo

-
Ésta sí é unha entrada programada, e ata me atrevería a afirmar que moi desexada. Dende que comecei a escribir no blog quería escribir sobre o feito de comezar unha nova relación inmediatamente tras unha ruptura. E quen di comezar unha nova relación, di encadenar un polvo tras outro con persoas diferentes, e todo o tipo de affaires entre a relación e a cadea de folleteos.

Así que ante a (ben?) intencionada suxerencia de que un clavo saca a outro clavo: Atención!!


¿Un clavo saca a outro clavo? Eu diría que a resposta é afirmativa ata que o segundo clavo remata e temos que curarnos tamén desa “segunda ruptura”. Así que, voilá, xa non temos unha ruptura senón un totum revolutum de 2 rupturas.  En conclusión, a resposta á pregunta de se un clavo saca outro clavo, para mín, é negativa.

Un clavo non saca outro clavo. Por suposto pode haber alguén que sacara un clavo con outro, mais a mín, ata o de agora, non che me foi así. Mais ben todo o contrario…

O que está claro é que aquí non estamos nunha ferretería, senon no mundo, onde hai parellas que se unen e outras que se desunen. E que nin a nosa parella anterior é un clavo, nin esa persoa maravillosa que estamos a coñecer é outro clavo.

Realmente alguén querería ser considerado o clavo da súa exparella? E moito peor, alguén querería ser considerado o clavo da súa nova parella?

Dende a miña experiencia, é mellor darnos un tempo antes de comezar unha relación, e incluso antes de deitarnos co surfeiro loiro que bañado en salitre nos poñía a mil dende había ben tempo  .

E aínda no caso de non darnos ese tempo e querer XA ter algo – sexa ese algo unha relación, un finde tolo cheo de piruetas, un polvo sacaclavos...- escollamos a unha persoa nova, non a unha vella coñecida.

¿Imaxinádesvos cometendo o mesmo erro 2 veces e ... coa mesma persoa? Si, estou a falar de volver co mesmo “clavo”, con esa mesma persoa, que o universo vos fixo atopar 24horas despois da ruptura anterior. A mín, se a recuperación dese “totum revolutum” de 2 rupturas me ía resultar igual de complicada e levar o mesmo tempo que na ruptura anterior.... sairía correndo para o aeroporto a coller o primeiro avión cara un destino a máis de 3.000km, mínimo. E xa volvería... cando “as volvoretas do estómago deixaran de revolotear e a cabeza volvese pensar e non se deixase engatusar por pequenos diaños".

Se realmente queremos ter unha relación sentimental sana no futuro, o mellor, para mín, será adicarnos tempo tras a ruptura e ir paso a paso no proceso de duelo, sen saltar ningún. Graciñas amigas que en momentos de incertidume sempre estades ahí para lembrarnos que non saltemos ningún paso;) 

 Así que  en lugar de ir na procura de clavos á ferretería, eu recomendaría, primeiro estar xenial con nós mesmos e despois comezar unha nova relación.

Se nunha situación de posible "sustitución de clavos", a cabeza non pensa, as volvoretas revolotean no estómago, tes ao pequeno diaño dicíndoche UN CLAVO SACA A OUTRO CLAVO e non tes xunto a ti, nese momento, ao anxo da garda encarnado nun bo amigo que che axude a evitar a catástrofe, proporíache un rápido e urxente exercicio. Vai ao baño, lava a cara, mírate ao espello e responde ¿que é o que quero?. Lembra sorrír;) responde outra vez ¿que é o que quero?

Anímote a compartir esta publicación con quen creas que lle pode vir ben.

Vémonos no seguinte paso, no seguinte post.

Versión en español

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

10. ¿Manter a amizade tras unha ruptura?

-
Imaxe
Este post non o tiña previsto, pero surxiu ao ver as reaccións do post anterior sobre a “ Comunicación cero ”. Este post non é como os demáis. Este post é unha reflexión en alto, mais ben, unha reflexión escrita . Foron varias as persoas que me contactaron para falar sobre o feito de manter a amizade tras unha ruptura . E vin 2 bandos ben diferenciados, - Por unha banda, aqueles, e deixame dicir que a minoria, que defendían que era bo e posible  manter a amizade despois dunha separación e - Por outra banda, aqueles  que, coma min, pensamos que manter a amizade xusto despois dunha ruptura é unha utopí a. Unha moi boa amiga tamén me chamou para dicirme que, se ben a Comunicación Cero era necesaria, tamén era triste non manter ningún tipo de comunicación cunha persoa coa que compartiramos parte da nosa vida e á que tanto quixéramos. O que eu penso que é triste é dicir que se mantén a amizade xusto despois dunha separación. E opino isto, porque ou ben non se va...
Ler máis

Quen se deita con nenos, levántase mollado

-
Imaxe
Cousas de consulta.  Hai un refrán popular que di que quen se deita con nenos, levántase mollado Versión en español   Non sabes como pero un día pasa, e levantácheste mollado. Ti xa hai anos que deixaches de mollar a cama, isto é, de facer pis por ti. Entón pensas en que non te deitaches cun neno. E estás no certo, non te deitaches cun neno senón cun adulto con enuresis nocturna. Entendámonos, cun adulto menor de 48 anos, por exemplo, e non cun adulto maior de 84. ¿E de onde vén esa emisión involuntaria de orinar en adultos?  De nenos que non sentiron todo o apoio dos seus pais.  Resposta do urólogo ao acompañante do paciente, mentres este esperaba polos resultados, e polo paciente.  Que de cousas se aprenden nunha sala de espera dunha clínica calquera nun pobo calquera. Cousas de consulta.
Ler máis

7. Chorar, rir e sorrir

-
Apiques de rematar esta fría estación de inverno, sinto máis forzas para continuar a escribir sobre o amor, o desamor e cómo afrontar as rupturas. Será que a primavera chama á porta? Nos días posteriores a unha ruptura podemos sentir ganas de chorar – sempre e cando non choráramos ríos e mares antes da separación e teñamos o dique xa seco;)-. Se sintes ganas de chorar, faino, exprésao, libérate,  o choro é liberado r. E moito  máis liberardor é rir despois de chorar . O  sorriso  moviliza multitude de músculos faciais e é un xesto poderosísimo.  Qué é o que non se consigue cun sorriso? E a risa moviliza multitude de músculos en xeral. Tanto o sorriso como a risa cambian a emoción, transfórmana. Sorrir.- Así que se se nos “esqueceu cómo sorrir”, se nos custa  sorrir  ou se non somos capaces de facelo, lembremos o  exercicio de SORRIR . Descoida, ninguén nos vai sacar unha foto, e incluso pode ser un sorriso forzado, o importan...
Ler máis