17. Respirar

-
Nun post anterior falei de  “Chorar,  rir e sorrir” coma un dos pasos para recuperarnos con éxito tras unha ruptura de parella. E neste post gustaríame falar da importancia de respirar dentro do proceso de duelo.

Si, somella que todos sabemos que se deixamos de respirar, remataremos coa nosa vida. Mais non sempre somos conscientes que respirar ben axúdanos a vivir ben.

En momentos difíciles, como é o trance dunha ruptura sentimental, no que sentimos o corazón abatido e o peito comprimido, e no que  pode parecer que o chan se move e incluso se chega a separar dos nosos pés, é importante ser concientes da nosa respiración.  E deste xeito, desde a consciencia, poder respirar tranquilamente.

A nosa respiración axúdanos a curar moitos males. Axúdanos a sentirnos mellor. Coa respiración estamos dando vida ao noso corpo, á nosa mente...  estamos facendo que os nosos pulmóns ensanchen e que a nosa testa se aquiete... Con ese benestar corporal, o corazón expándese, e os males que estamos a sentir, xa somellan máis pequenos. De amor non se morre, lembra, e sobre todo cando sabemos cómo respirar.


Se te preguntas cómo podemos respirar apropiadamente, aquí un dos posibles xeitos.
Primeiro:  inspirar profundamente polo nariz e ter a intención de encher o estómago de aire, Segundo: reter o aire 1 ou 2 segundos,
Terceiro: expirar pola boca, comezando a mandar o aire desde a parte máis baixa do estómago e Cuarto: volver inspirar.

O exercício que propoño neste post é o seguinte, cada vez que sintamos que os pensamentos e emocións son negativos e que nos fan baixar en espiral cara o máis profundo dun pozo negro, adiquémonos uns segundos para respirar: inspirar, reter o aire, expirar... A sensación que a mín me transmite este xeito de respirar é tranquilizante. Síntela?

Anímote a compartir esta publicación con quen creas que lle pode resultar de interese.

Vémonos no seguinte paso, no seguinte post.
Versión en español

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

10. ¿Manter a amizade tras unha ruptura?

-
Imaxe
Este post non o tiña previsto, pero surxiu ao ver as reaccións do post anterior sobre a “ Comunicación cero ”. Este post non é como os demáis. Este post é unha reflexión en alto, mais ben, unha reflexión escrita . Foron varias as persoas que me contactaron para falar sobre o feito de manter a amizade tras unha ruptura . E vin 2 bandos ben diferenciados, - Por unha banda, aqueles, e deixame dicir que a minoria, que defendían que era bo e posible  manter a amizade despois dunha separación e - Por outra banda, aqueles  que, coma min, pensamos que manter a amizade xusto despois dunha ruptura é unha utopí a. Unha moi boa amiga tamén me chamou para dicirme que, se ben a Comunicación Cero era necesaria, tamén era triste non manter ningún tipo de comunicación cunha persoa coa que compartiramos parte da nosa vida e á que tanto quixéramos. O que eu penso que é triste é dicir que se mantén a amizade xusto despois dunha separación. E opino isto, porque ou ben non se va...
Ler máis

Quen se deita con nenos, levántase mollado

-
Imaxe
Cousas de consulta.  Hai un refrán popular que di que quen se deita con nenos, levántase mollado Versión en español   Non sabes como pero un día pasa, e levantácheste mollado. Ti xa hai anos que deixaches de mollar a cama, isto é, de facer pis por ti. Entón pensas en que non te deitaches cun neno. E estás no certo, non te deitaches cun neno senón cun adulto con enuresis nocturna. Entendámonos, cun adulto menor de 48 anos, por exemplo, e non cun adulto maior de 84. ¿E de onde vén esa emisión involuntaria de orinar en adultos?  De nenos que non sentiron todo o apoio dos seus pais.  Resposta do urólogo ao acompañante do paciente, mentres este esperaba polos resultados, e polo paciente.  Que de cousas se aprenden nunha sala de espera dunha clínica calquera nun pobo calquera. Cousas de consulta.
Ler máis

7. Chorar, rir e sorrir

-
Apiques de rematar esta fría estación de inverno, sinto máis forzas para continuar a escribir sobre o amor, o desamor e cómo afrontar as rupturas. Será que a primavera chama á porta? Nos días posteriores a unha ruptura podemos sentir ganas de chorar – sempre e cando non choráramos ríos e mares antes da separación e teñamos o dique xa seco;)-. Se sintes ganas de chorar, faino, exprésao, libérate,  o choro é liberado r. E moito  máis liberardor é rir despois de chorar . O  sorriso  moviliza multitude de músculos faciais e é un xesto poderosísimo.  Qué é o que non se consigue cun sorriso? E a risa moviliza multitude de músculos en xeral. Tanto o sorriso como a risa cambian a emoción, transfórmana. Sorrir.- Así que se se nos “esqueceu cómo sorrir”, se nos custa  sorrir  ou se non somos capaces de facelo, lembremos o  exercicio de SORRIR . Descoida, ninguén nos vai sacar unha foto, e incluso pode ser un sorriso forzado, o importan...
Ler máis