A Cidade do Amor

 I Encántame. Teño moitas ganas de sentilo, de sentir o seu aroma, a súa pel, a súa respiración. Compartir tempo. Mirarnos. Compaxinar as nosas respiracións. Descubrirnos coa xema dos dedos, divertirnos coas linguas e facer cóxegas coa punta do nariz. Versión en español Descubrir e desfrutar de cómo apreta. Fundirnos nunha aperta, e que o mundo siga. Entenderémonos? Entendémonos. E que o mundo siga. II Eu sorría. El falaba. El insistía en que a señora, referíndose a mìn, decidìa. E afanábase en reivindicar a iniciativa das mulleres. Chovía. Outra vez falando baixo a choiva, nunha noite de outono.  Eu sorría. E aceleraba lixeiramente o paso. O resgardo desa choiva, douna a entrada dunha casa. A dun afamado escritor, na popular  rùa das letras, en pleno corazón do barrio do arte. E alí, dous artistas, sorrindo, pararon de  falar para descubrir o sabor dos seus bicos. Deses bicos de xeado sobre os que tanto bromearan no verán.  E alí,...

Preparouse un café. Levaba 4 horas na súa mesa de traballo na estación espacial. Non lograba concentrarse. Dixéranlle que o seu nome sonaba no despacho de Pedro Sánchez como ministra de ciencias tras as eleccións do 10N. O que lle faltaba! E aínda non estaba recuperada da discusión que tivera coa súa parella a noite anterior. ¿Cómo puido enterarse dese pequeno desliz durante a súa última viaxe de traballo? Ela era unha muller que desfrutaba con moderación. ¿Por qué ela? Versión en español 08.10.19 clase

Por fin ía coñecela.  Ás 2 da tarde divisei a Ría da Coruña, e ao fondo, á dereita, a casa da miña irmá.  Chamei á porta, entrei e coñecín á miña primeira sobriña, Sofía.   5 horas antes subírame a un coche, e conducín polas terras anchas de Castilla, subín ao Cebreiro e serpenteei as estradas galegas.  Estaba feliz. Benvida, Sofía Versión en español

E agora,  queira ou non,  heite coñecer máis.   ¿E non era esto,  o que eu quería?   Os camiños da vida,  poucas veces se presentan como unha autopista sen peaxe.    Paciencia, divina virtude! Versión en español

Onte, á noite, por primeira vez na miña vida,  pedìn papas. Parabens, machiño. E gracias. Versión en español

- Qué estàs aprendendo? + A paciencia - E cómo o levas?  + Uffffff Versión en español

- Que é para ti a madurez? - A madurez da froita?- Volvínme cara el preguntando.  Versión en español E cun sorriso debuxado no seu rostro, mentres os seus brazos enlazábanse ao meu corpo, volveu preguntar.  - ¿Que é para ti a madurez dunha persoa?- - ¿A madurez dunha persoa? -  repetì n eu coma susurràndolle ao oìdo - - Para mín a madurez é o feito de 1. xa non mexar na cama. E 2. xestionar os cartos que se gañan para chegar a fin de mes. E cun ràpido bico na fazula, engadín. - A xestión das emocións, se iso, xa a deixamos para outro momento-. O seu sorriso mostraba satisfacción. O seu sorriso desvelaba un pensamento: “Son unha persoa madura”. E creería que xa me tiña no bote. ¿A madurez ?

¿Alguén, nalgún momento da vida,  che dixo algo tan bonito como que  quere coñecerte máis? Versión en español

Diferentes xeitos de comportarnos ante a morte Polvo es, e en polvo haste converter Todos sabemos que imos morrer, mais non nos terminamos de crer que imos morrer. Ou é que vivimos diariamente sendo conscientes de que imos morrer? Versión en español Morrer é un verbo, Morte o seu sustantivo. Morte, esa palabra que soa forte nos nosos beizos e que en moitas ocasións non queremos escoitar. E moito menos, pronunciar. -           Ela morreu. Dixo ela ao outro lado do teléfono -           Morreu? – preguntou él sorprendido. -           Morreu. Repetiu ela Fin. Non, ante esta conversa nunca estamos ante un FIN, así, a secas. A morte dunha persoa querida ou dunha persoa querida por unha persoa á que queremos ou apreciamos esperta en nós emocións e accións. Ante a morte, Cómo nos sentimos? Cómo actuamos? Cada persoa pode...

Etiquetar: acción de por etiquetas. En qué momento comezamos a recibir etiquetas? En qué momento comezamos a por etiquetas? Hai verdadeiros profesionais da etiquetaxe a primeira vista, asì como quen coloca o monigote do inocente o 28 de decembro. Versión en español A diferencia estriba en que o monigote é temporal, só válido para o dìa dos inocentes, e a etiqueta permanece, como se pasara a formar parte do noso adn, da nosa configuración xenética. Esa etiqueta imprégnanos. Non sei en que momento da miña vida me colocaron a etiqueta de Egoìsta. Non sei nin o momento nin a persoa que me etiquetou. Puxéronme a etiqueta e eu crecìn toda a miña vida, e traballei, e relacioneime, e quixen, crendo que eu era unha persoa egoìsta. Sí, durante anos vivín coa crenza de que unha das caracterìsticas que me definían como persoa era o egoismo. O MEU egoìsmo fronte à xenerosidade dos DEMÁIS. Os demáis son xenerosos, teñen a cualidade da xenerosidade e eu son unha a...

Cousas de consulta.  Hai un refrán popular que di que quen se deita con nenos, levántase mollado Versión en español   Non sabes como pero un día pasa, e levantácheste mollado. Ti xa hai anos que deixaches de mollar a cama, isto é, de facer pis por ti. Entón pensas en que non te deitaches cun neno. E estás no certo, non te deitaches cun neno senón cun adulto con enuresis nocturna. Entendámonos, cun adulto menor de 48 anos, por exemplo, e non cun adulto maior de 84. ¿E de onde vén esa emisión involuntaria de orinar en adultos?  De nenos que non sentiron todo o apoio dos seus pais.  Resposta do urólogo ao acompañante do paciente, mentres este esperaba polos resultados, e polo paciente.  Que de cousas se aprenden nunha sala de espera dunha clínica calquera nun pobo calquera. Cousas de consulta.