8. Compartir tempo cos amigos

-
Quen ten un amigo ten un tesouro, reza o refrán popular.

E polo tanto, creo firmemente que un dos pasos para recuperarnos con éxito dunha ruptura é compartir tempo coa nosa xente querida: coa familia e cos amigos.

Hai quen afirma que nas rupturas, como un dos momentos difíciles da vida, descubrimos quen son os verdadeiros amigos. Afortunados aqueles que coma nós cultivan diariamente a amistade e que gozan dun exército de amigos.

Un amigo de verdade vainos escoitar as veces que faga falta. Agora ben, se temos a sorte de contar cun grupo de amigos a mín paréceme interesante quedar con eles individualmente, e así poder verbalizar as emocións con persoas diferentes, poder ser escoitada en múltiples ocasións e profundizar tamén nos sentimentos que a túa propia ruptura provoca nos teus amigos e no que eles sentiron en situacións similares e o cómo se sinten en xeral na súa vida. Compartir tempo cos amigos ten un efecto positivo para tódalas partes.

Un amigo de verdade vainos convidar a compartir tempo xuntos e  acompañar en aquelo que propoñamos. Ir pasear, sair, cine (comedias, de momento desbota as pelis románticas e os dramas), viaxes... Claro, os nosos amigos teñen vida e non van estar pendentes todo o tempo de nós -podemos pensar. Agora ben, estarán ahí sempre que lle fagamos saber que os necesitamos un chisco durante o seu día.

Convídote a que teñas a liberdade para preguntar se podes chamar para falar, de canto tempo dispoñen, se están a gusto falando dese tema.... Chega un momento, que quen xa non precisa falar deste tema, es ti. E cando chega ese momento? Cando a separación está superada.

O exercicio que propoño neste post é desfrutar da boa compañía.  Colle o teléfono, chama a un amigo e propón un plan divertido, que non ten que ser un plan excepcional dun fin de semana. Algo que nunha ocasión me sentou moi ben,  nun día calquera, foi sair en bici en grupo, de noite, coa cidade xa iluminada.

Anímote a seguir cultivando as boas amizades e a compartir esta publicación con quen creas que lle pode vir ben.

Vémonos no seguinte paso, no seguinte post.

Versión en español

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

10. ¿Manter a amizade tras unha ruptura?

-
Imaxe
Este post non o tiña previsto, pero surxiu ao ver as reaccións do post anterior sobre a “ Comunicación cero ”. Este post non é como os demáis. Este post é unha reflexión en alto, mais ben, unha reflexión escrita . Foron varias as persoas que me contactaron para falar sobre o feito de manter a amizade tras unha ruptura . E vin 2 bandos ben diferenciados, - Por unha banda, aqueles, e deixame dicir que a minoria, que defendían que era bo e posible  manter a amizade despois dunha separación e - Por outra banda, aqueles  que, coma min, pensamos que manter a amizade xusto despois dunha ruptura é unha utopí a. Unha moi boa amiga tamén me chamou para dicirme que, se ben a Comunicación Cero era necesaria, tamén era triste non manter ningún tipo de comunicación cunha persoa coa que compartiramos parte da nosa vida e á que tanto quixéramos. O que eu penso que é triste é dicir que se mantén a amizade xusto despois dunha separación. E opino isto, porque ou ben non se va...
Ler máis

Quen se deita con nenos, levántase mollado

-
Imaxe
Cousas de consulta.  Hai un refrán popular que di que quen se deita con nenos, levántase mollado Versión en español   Non sabes como pero un día pasa, e levantácheste mollado. Ti xa hai anos que deixaches de mollar a cama, isto é, de facer pis por ti. Entón pensas en que non te deitaches cun neno. E estás no certo, non te deitaches cun neno senón cun adulto con enuresis nocturna. Entendámonos, cun adulto menor de 48 anos, por exemplo, e non cun adulto maior de 84. ¿E de onde vén esa emisión involuntaria de orinar en adultos?  De nenos que non sentiron todo o apoio dos seus pais.  Resposta do urólogo ao acompañante do paciente, mentres este esperaba polos resultados, e polo paciente.  Que de cousas se aprenden nunha sala de espera dunha clínica calquera nun pobo calquera. Cousas de consulta.
Ler máis

7. Chorar, rir e sorrir

-
Apiques de rematar esta fría estación de inverno, sinto máis forzas para continuar a escribir sobre o amor, o desamor e cómo afrontar as rupturas. Será que a primavera chama á porta? Nos días posteriores a unha ruptura podemos sentir ganas de chorar – sempre e cando non choráramos ríos e mares antes da separación e teñamos o dique xa seco;)-. Se sintes ganas de chorar, faino, exprésao, libérate,  o choro é liberado r. E moito  máis liberardor é rir despois de chorar . O  sorriso  moviliza multitude de músculos faciais e é un xesto poderosísimo.  Qué é o que non se consigue cun sorriso? E a risa moviliza multitude de músculos en xeral. Tanto o sorriso como a risa cambian a emoción, transfórmana. Sorrir.- Así que se se nos “esqueceu cómo sorrir”, se nos custa  sorrir  ou se non somos capaces de facelo, lembremos o  exercicio de SORRIR . Descoida, ninguén nos vai sacar unha foto, e incluso pode ser un sorriso forzado, o importan...
Ler máis